Daleko idące przemiany w życiu społeczno-politycznym kraju, które objęły także i szkolnictwo wyższe, wymagają zarówno powrotu do szeroko rozumianych leninowskich norm życia partyjnego jak i dostosowania metod pracy uczelnianych organizacji partyjnych do warunków tworzącej się autonomii i samorządności socjalistycznej szkoły wyższej. Bazując na: cechach środowiska szkoły wyższej, uchwałąch posiedzeń plenarnych KC PZPR w sprawie zadań organizacji partyjnych i rozwoju demokracji wewnątrzpartyjnej, dotychczasowych kierunkach dyskusji w zakresie rozwoju autonomii i samorządności szkoły wyższej oraz doświadczeniach uczelnianej organizacji partyjnej, w nowych jakościowo warunkach pracy w Uczelni.