W artykule przedstawiono tradycyjną metodę obliczenia elementów ortodromy, która za względu na logarytmiczną czy graficzną tachnikę obliczania miała szereg uproszczeń, a zatem i pewnych niedokładności. Autor sugeruje, że w dobie możliwości zastosowania ko,-puterów problem żeglugi po łuku koła wielkiego można o-becnie rozwiązywać dokładniejszymi metodami,choć bardziej złożonymi, lecz celowymi przy zastosowaniu elektronicznej techniki obliczeniowej. w artykule podano jeden z programowanych sposobów roz-wiązań drogi po ortodromie i jej elementów /początkowego i końcowego kąta drogi, współrzędnych wierzchołka orto-dromy, współrzędnych punktów zwrotnych, itp./. Poza tym przedstawiono matematyczne określenie lokso-dromy, różnicę pomiędzy odległością ortodromiczną a loksodromiczną oraz optymalną aproksymację ortodromy w oparciu o odcinki ortodromiczne.
Przedstawiony problem nie Jest nowym. Stanowi Jeden z możliwych sposobów obliczeń ortodromy za pomocą elek-tronicznej maszyny cyfrowej.