Opisano istotne zagadnienie jakim jest wyznaczenie charakterystyk manewrowych, a w szczególności prób cyrkulacji jednostek małych. Omówiono metody, które mogą być stosowane przy rozpatrywaniu tych zagadnień, dzieląc je wspólnie na: geodezyjne, nawigacyjne, radionawigacyjne. Z metod geodezyjnych wymieniono zastosowanie teodolitów i fototeodolitów, natomiast z metod nawigacyjnych pomiar kątów poziomych przy pomocy sekstantów.

Przedstawiono możliwości zastosowania teorii obsługi masowej dla opisania procesu zapobiegania zdarzeniom na morzu realizowanego w oparciu o automatyczny system antykolizyjny. Podano metodykę określania charakterystyk, mogących stanowić podstawę oceny efektywności pracy systemu antykolizyjnego. W oparciu o dane statystyczne dotyczące natężenia ruchu w rejonach wód zachodnio-europejskich , wyznaczono wartości poszczególnych charakterystyk, zarówno dla metody automatycznej akwizycji ech jak i dla metody selekcji ręcznej.

Przedstawiono ocenę dokładności określenia pozycji za pomocą zintegrowanego odbiornika systemów Transit/Omegoa na przykładzie FSN-70 (transit)/FORM-100 (OMEGA), firmy Furuno oraz porównano tę dokładność z dokładnościami uzyskiwanymi za pomocą odbiorników każdego z systemów osobno.

Wraz z miniaturyzacją, wzrostem mocy obliczeniowej i spadkiem cen komputery i kalkulatory specjalizowane znajdują coraz powszechniejsze zastosowanie w praktyce na morzu. Autorzy podjęli próbę oceny dokładności wyznaczania efemeryd Słońca i punktu Barana obliczanych na podstawie własnych programów komputerowych, uruchamianych na IBM-PC.